YAŞ ALMAK
İnsanın ruhu güzelliklerle beslenirse, dünyaya ve evrene, ruhundaki güzellikleri yansıtırsa, güzel amaçları varsa, Yaradan’la arası iyiyse asla yaşlanmaz. Çünkü bedene takılmaz. Kalbimle yaşamak önemli benim için. Yaş alıp, bu dünyadaki insani görevlerimi yerine getirmeye devam edeceğim. Dünyadaki yaşamı, iyi bir şeyler yaptığım zaman anlamlı kılacağım. Dokunduğum yaşamlar, yürekler olacak ve gerçeğe döneceğim. Burası gerçek değil… Bedenim emanet… Yaşlanmayacağım. Çünkü ruhum hiçbir zaman yaşlanmayacak. Kalbimde sevgi yaşadıkça, büyüdükçe ve tekâmül ettikçe Yaradan’ın sevgisine doğru yol alıp, O’na kavuşacağım.
İmza: Yaş alan bir fani…
SEVGİSİZLİK
Sevgi, kelimelerde takılıkaldıkça değil sahip çıktığın müddetçe anlamlıdır.
Dostluk, her an paylaşmaktır.
Kelimeler, yaşattığın müddetçe vardır.
Her geçen gün sevginin kaybolduğu bir dünyayı üzülerek seyrediyorum. Hâlbuki insan, dünyaya baktığı zaman yaratılanlarda öyle bir sevgi görüyor ki... Yaradan öyle güzel yaratmış ki, o sevgiyi yüreğinizde hissediyor, hamd ediyorsunuz. Rabbim bizi sevgiden yaratmış, sevgisizliğe nasıl dönüşüyoruz anlamış değilim. Sahte dostluklar, sahte ilişkiler etrafı sarmış durumda… Bir çocuğun saflığını ne zaman kaybediyoruz? Büyümek mi bizi bu hale getiren? O zaman büyümesin insan.
FACEBOOK YORUMLAR