KUTSAL HAZİNEMİZ, VATANIMIZ
Yanıyor
Yürekler yanıyor
Tüten ocaklar sönmüş
Ahhh! Yanıyor!
Vatan yanıyor
Ağlıyor tüm yürekler
O gencecik bedenlere
Analar yanıyor
Dudaklarda Fatiha
Sarılmış kefenlere
Kor düşen yüreklerle
Boğazlar düğüm düğüm
Gözyaşları birleşmiş
Parça parça umutlar
Bir tarafımız eksildikçe eksiliyor…
Savaş, silah, asırlardır insanın eksilen tarafı. Savaş vahşettir. İnsanın ayıbıdır. Dünyadaki cenneti cehenneme çevirendir. İnsan kan dökmeyi neden bu kadar çok seviyor? İnsanın bu vahşi tarafı ne zaman körelecek bilmiyorum. Ama insanda hırslar olduğu müddetçe benim umudum yok. Dünya üzerinde asırlardır bitmeyen bu vahşet, ne yazık ki, bu güzel topraklarda da boy gösteriyor. Bu dökülen kanlar ne zaman son bulacak? Benim vatanım ne zaman huzur bulacak?
Vatanımız, Türkiye’miz, cennetimiz bizim… Doğusu batısı, kuzeyi güneyi her yeri ayrı güzel… Her bölgesinin insanı farklı, ama o kadar da güzel. Bu ülkenin insanlarını anlatan güzel destanları var.
Bir mozaiktir bizim ülkemiz. Dünyanın hiçbir yerinde bu kadar güzel, sıcak insanlar bulunmaz. Bizi biz yapan; farklı renklerle, aynı güneşe, aynı gökyüzüne bakmamızdır. Her bölgesi farklı notalara, ama aynı yüreklere sahip, kutsal ülkemiz.
Biz hep birlikte bu topraklar için aynı duygularla kenetlenip savaştık. Atatürk gibi bir dehanın komutanlığında bu topraklar için, bu ülkenin tüm çocukları, gençleri, kadını erkeği, yeri geldi aç susuz, yalınayak mücadele verdi. Tarih yazdı. Çanakkale’ler, Dumlupınar’lar kısacası vatanın her karış toprağı bu kahramanlıklara tanıklık etti. İşte aynı duygulardı bizi bir arada tutan. Bu en önemli duygu, en önemli sevgili vatandı. Bizler, bu toprakları vatan yapanlara borcumuzu ancak birlik ve beraberlikle ödeyebiliriz.
Bizim ülkemiz artık gülmeli. Şu anda akan gözyaşları durmalı. Tek yürek olmalı bizi ayrıştırmaya çalışanlara karşı. Bu topraklarda el ele yürümemiz kıyamete kadar sürmeli. Ülkemiz en çağdaş, en medeni toplum olmalı. Zor değil ki bu. Bütün enerjimiz bu olmalı. Amacımız ben, sen o değil, biz olmalı. Amacımız, savaşmak, bölünmek olmamalı… Haydi, el ele verip huzur ve barış için yürüyelim. Yanmasın yürekler. Eksilmesin, kanamasın bir yanımız.
Ey şanlı ülkemin şanlı insanları; aynı geçmişe sahip, aynı topraklarda nefes alanlar, bu vatan hepimizin. Her köşesinde bu vatan için toprağa düşmüş şehitler ve yaşayan insanlar artık huzurla uyumalı. Toprak anam da, anaların da evlatlarının günlerini görmeli. Uzak olmalı gözyaşları yüreklerden. Kapılar acı haberle çalmamalı. Öksüz kalmamalı beşiktekiler. Bu vatanın yeşili daha yeşil, mavisi daha mavi olmalı. Bu vatanı kırmızıya boyamak niye? Asırlardır bir arada olan güzel insanlar, bu güzel vatanı yine birlikte nefes alarak kucaklamalı. Çocuklarımıza bırakacağımız bu vatan toprakları; en büyük, en kutsal hazine ve gurur kaynağı olmalı.
Bütün renkleri karıştırdım
Boyadım vatanımı baştanbaşa
Sonra sonsuz sevgi ektim bağrına
Rabbim dedim, yarattığın bu olmalı.
FACEBOOK YORUMLAR