HERKES MENFAATİNCE İNSAN!

HERKES MENFAATİNCE İNSAN!

Etrafımıza şöyle bir baktığımızda hemen hemen artık herkesin birbirine selam vermesi dahi menfaate dayanır hale gelmiş durumda. Biri ile konuşmaya başlamadan önce düşünülen tek şey acaba bu kişi ileride benim işime yarar mı?
Gün olur bu insana bir işim düşer mi? Diye düşünerek hareket ediyoruz.

Aslında menfaat her dili konuşur ve türlü kılıklara da girebilir. Menfaati nerede bir imkân birikmişse, onu hemen orada görebiliriz. Hemen “içimizden biri” haline gelir. Şartlar değişmeye başlayınca da, en önce uzaklaşanda menfaattir.

Biri size değiştin diyorsa; ya sizinle işi bitmiştir ya da menfaati.
Menfaatin ilkesi ve insafı yoktur. Herkes işine geldiği gibi yönlendirir. Bazı arkadaşlıklarda menfaat ilişkisini çıkardığınız zaman geriye hiçbir şey kalmaz. Bunu basitçe söylemek gerekirse, menfaat kazancına bakar. En ulvi kavramları bile sıçrama tahtası olarak kullanmaktan çekinmez. Kendi yararı için ne varsa hiç tereddüt etmeden harcar götürür. Bana göre insanları bulundukları konum ile değerlendirmek, ondan bir beklenti içine girmek kadar çirkin bir davranış şekli olamaz.

Bugünlerde ne dost belli ne de düşman! Herkes menfaatince insan! (Alıntı) Menfaat, hiçbir uyarıyı, nasihati üstüne almaz. Sürekli bir bahanesi, kendince haklı gerekçesi vardır.

“Herkes böyle yapıyor” der. Hayır, herkes öyle yapmıyor. Sadece sen işine yarayan taraflarını görerek hareket ediyorsun. İnsan menfaatini elbette düşünecektir ama menfaat için arkadaş, eş, dost satılmamalıdır bu yanlış bir davranış şeklidir.

Nokta kadar menfaat için virgül gibi eğilenler, sonunda düz hat olup çiğnenmeye mahkûmdurlar. La Edri Menfaatin terazi ayarı bozuktur. Liyakat ve ehliyet sahibi olup olmadığına da bakmaz.

Geldiği veya ulaşmak istediği yer onun hakkı mıdır, diye de düşünmez.
Menfaat sandalye gibidir. Ayağının altına alırsan yükselirsin, başının üstüne alırsan ezilirsin. (Cenap Şahabettin)

Biz menfaati hep başkalarının adamı olarak görürüz.
Menfaat her şey olur, fakat sadece kendisi olamaz. Menfaati bitenin, muhabbeti de bitermiş.
Menfaat karşısında küçülenlerden, büyük yetişmez. Falih Rıfkı Atay

Menfaat, keskin dönüşler yapabilir. Akşam liberal, sabah muhafazakâr olabilir. Daima uçlardadır.

Övgü ve yergide aşırıya kaçar. İşine geldiği zaman sesi en coşkulu hatiplerden bile daha
gür çıkabilir.

Menfaatin gözleri keskindir. İşine yarayacak en küçük ayrıntıyı bile hemen görür. Bazen de gözünün önünde âlem yansa görmez. (İbrahim Tenekeci)

İnsanın tüm hareketlerine, yalnız çıkarının merkez olması; bayağılıktır. Bacon
Menfaat, ilişkileri kurcalamayı, insanları takip etmeyi gerektirir. Kim kiminle selamlaşıyor, ne
yapıyorlar, yükselen isimler hangileri, bilinmesi gerekir. Menfaatin dostluğu, vefası ve meşakkate dayanma gücü yoktur. Sadece kimi kullanabilirim, kiminle işbirliği yapabilirim diye bakar. Ondan uzun soluklu yürüyüş, kalbî münasebet beklenemez de! İtimat ehli değildir. Bir insanın hayat felsefesinde ya siyah olmalıdır, ya beyaz griye yer vermeden hayatını onurlu bir duruş sergileyerek menfaati için eğilip, bükülmeden yaşayarak sürdürmelidir. 

Nasihat belli; Samimiyetinden emin olmadıklarımızdan uzak durmalıyız. (İbrahim Tenekeci)

Güvenme insanların samimiyetine, menfaatleri için gelirler vecde, vaat etmeseydi Allah cenneti, O’na bile etmezlerdi secde. Mehmet Akif Ersoy