Dün gördüğümüzü bugün göremediğimiz bir dünyada…
Yarına çıkacağımızın garantisi yokken, yıllar yıllar sonrasının planlarını yaparak yaşıyoruz.
Aslında tüm bu planları yaparken bekletmeden hayata geçirmeliyiz.
Gün bugündür, yani yaşadığın gün, ötesi, berisi yok!
Bugün varsın yaşadın! Peki, ya yarın? Belki de senin için hiç yarın olmayacak…
Bugünü layığı ile yaşa. Bu hayatın ertelemesi yok.
Hayatın koşuşturmacası içinde kendimize zaman ayırmadan geçiyor ömrümüz.
Göz açıp kapayana kadar bir varsın, bir yoksun olacağız.
Seninde o musalla taşında bir namazlık saltanatın olacak.
Geç kalma seviyorsan seviyorum de, özlüyorsan özlüyorum…
Ah bu hayat sensiz çekilmez dediğin kim varsa hayatında, onsuz kalma, onunla yaşa!
Sıkıca sarıl bugün sevdiklerine hayatı erteleme…
Pamuk ipliğine bağlı hayatlarımız, ölüm kaş ile göz arasında!
Kimi kırıp incittik onu irdelemeli ve hemen özür dileyip, gönlünü almalıyız.
Bilirsin yarın geç olması ile meşhurdur.
Bu hayat acısı, tatlısı, iyisi, kötüsü ile sana ait.
Sana ait hayatı başkaları için yaşama.
Seni kim, ne mutlu ediyor ise onlara zaman ayır.
Sevdiklerine zaman ayırmazsan, zaman seni onlardan ayırır.
Herkesten önce kendin için yaşa… Bu bencillik vs şeklinde anlaşılmasın…
El âlem jürisine aldırış etme… Sev, sevil, sevdiğini hissettir.
Sevgi tüm yaraların ilacıdır. Birini güzel olduğu için sevmezsiniz, siz sevdiğiniz için güzeldir o!
Kısacık hayat sermayemizde, hayat kumbaramızda güzel insanlar biriktirelim.
Hayat bir aynadır, ne verirsen sana onu yansıtır.
O zaman her şeye, herkese rağmen hayata kocaman gülümse! Saygıyla…
Günün Sözü;
Hayat her zaman bir denge meselesidir. Eğer bir kez dengeni kaybedersen düşebilirsin ama dengeni kaybetmekten korkmazsan hiçbir zaman düşmezsin. (Alıntı)
FACEBOOK YORUMLAR