ÜZÜLDÜM DOĞRUSU!

 
Bir anne düşünün evladı için gençliğini harcamış, hiç bir fedakarlıktan kaçınmamış, üstelik bu fedakarlıklarında hiç bir karşılık beklememiş, sabahlara kadar uykusuz kalmış, yememiş yedirmiş, giymemiş giydirmiş!

Zaman gelmiş bu annenin yaşı ilerlemiş ve elden ayaktan düşmüş, oğluna, kızına muhtaç olmuş!

Onca fedakarlıkla evlatlarını büyüten anne felç olup yatağa düşünce, birde psikolojik sorunları baş gösterince tüm çocukları tarafından dışlanmış, öyle bir hale gelmiş ki tuvalet ihtiyacını karşılayamadığı için bu teyzeye evlatları tarafından bir kap yemek bile  verilmemeye başlamış!

Ve bu teyze, ite kalka, dışlana, dışlana bu duruma ancak o zayıf bünyesi ile bir ay dayanabilmiş. Ardından ne yazık ki açlıktan hayatını kaybetmiş! Bu olayı duyduğum zaman o kadar üzüldüm ki bunu kelimelerle ifade etmem ne mümkün! Çok sinirlendim, gözyaşlarımı tutamadım.

Anne baba on çocuğu olsa hepsini seve seve büyütüyor, anne babaya bu sözde evlatları açlıktan öldürüyor. Ne acı değil mi?

Bu olayı duyduktan sonra Allah'ım hepimizin evladının kalbine merhamet ver! Ve bizleri elimizden, ayağımızdan düşürme, kimseye de muhtaç etme diye bolca dua ettim!

Ahirete açlıktan ve bakımsızlıktan intikal eden bu teyzeye Allah'tan rahmet diliyorum. Yakınlarına da vicdan ve merhamet dilerken, emin olun ne yasattıysanız, aynısını yaşamadan ölmeyeceksiniz demekten de kendimi alamıyorum...

***

BİR TEŞEKKÜR!

Hani bazı insanların bir telefon kadar yakınınızda olduğunu hissedersiniz ya, sık görüşmeseniz bile darda olduğunuz zamanlarda her zaman desteği ile yanınızda olduğunu bilirsiniz. 

İşte bende Erciyes Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dekanı çok kıymetli hocam Doç. Dr. Adnan Öztürk hocam için o derece bir yakınlık hissettiğimi belirtmek istiyorum. 

Ve uzun zamandır diş tedavisi görüyorum, bu zaman zarfında ilgisini, alakasını benden esirgemediği için Adnan hocama ve ekibine canı gönülden teşekkür ediyorum...

Saygıyla!