Helalleşin her gece! Çünkü; uyuyup uyanmamak var...
Yarın görüşürüz dediğiniz ile bugün görüşememek var... Vedasız ayrılıktır ölüm!
Dünya üç günlük, dünya yalan diyoruz herşeyi biliyoruz ama iyiliği uygulamıyoruz işte.
Kalp kırmak günah diyoruz, çatır çatır lüzumsuz şeyler için kalp kırıyoruz.
Bizden üstün olduğunu gördüğümüz kişileri dibe çekmeye, enerjisini tüketmeye, al aşağı etmeye can atıyoruz.
Ağızların tadını kaçıran ölüm, kaş ile göz arasında iken tüm bunları nasıl da korkusuzca yapıyoruz değil mi?
Hiç kendi öldüğünüzü düşündünüz mü?
Kefenlenip, tabut içinde, o musalla taşında yatarken, nasıl bilirdiniz sorusunun sorulduğunu düşündünüz mü?
Sizi iyi mi bilirler, kötü mü? Hiç düşündünüz mü? Ha tüm bunlar nasip olursa tabi bir de orası var. Allah ölümün de, ömrün de, hayırlısını versin inşallah...
Rabb'im hepimizi "iyi bilirdik" denilen kullarından eylesin... Haklarınızı helal edin denildiğinde yürekten "helal olsun" diyen arkadaşlarımız, dostlarımız olsun etrafımızda.
Yüzümüze gülüp, arkamızdan kuyu kazananlara da kalbinin ekmeğini yedirsin Rabb'im!
Bugün içim bir başka yanıyor dostlarım...
Gencecik bir fidan, çiçeği burnunda bir pırlantayı yaşanan büyük deprem felaketinde toprağa vermenin üzüntüsü ile ciğerim yanıyor!
Kaybettiğimiz binlerce candan bir tanesiydi Bekir, daha 22 yaşında oğlumun arkadaşı, bir üniversite öğrencisi idi... Her bir can kaybımızda ocaklara düşen bu ateş sadece düştüğü yeri değil, hepimizin ciğerini yakıyor!
Çok değil daha geçen hafta Kayseri'ye gelip oğlum ve diğer arkadaşları ile gezip, gülüp eğlendikten sonra memleketine dönen, efendiliği, hali tavrı ile gönüllerde taht kuran o pırlanta gibi genç Bekir artık yok! Çok seneler geçse de dönülmeyen, dönüşü olmayan bir sefere gitti sessizce...
Sevdiklerimiz için her ölüm erkendir, yaşı kaç olursa olsun, ama Bekir'im daha çok gençti!
İnanılmaz üzgünüm, ne diyeceğimi, ne yazacağımı bilemiyorum.
Ben bu kadar yıkılmış iken ailesinin halini düşünmek bile istemiyorum.
Kuzum Bekir'im, canım yavrum, oğlumun biricik arkadaşı, arkadaşların senin için seferber oldular ama olmadı Bekir'im olmadı, çabaladık ama olmadı, seni o beton yığınlarından sağ salim çıkaramadık, kurtaramadık!
Allah'ım ailene ve sevenlerine bolca sabırlar versin. Oğlum beni arayarak "anne Bekir'i kaybettik" dediği andan itibaren, hem oğlumun, hem benim gözyaşlarımız sel oldu aktı...
Şimdi oğlum daha geçen hafta gülüp eğlendiği arkadaşının, yani senin yokluğunun ilk gününde, derin bir sessizliğe büründü, senin gidişini hazmetmeye çalışıyor.
Nurlar içinde yat pırlanta kuzum benim.
Mekanın cennet bahçesi olsun!
İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi raciûn...
Allahtan geldik ve yine O'na döndürüleceğiz...
Rabbim rahmeti ve merhameti ile muamele etsin inşallah... Rahmetle Bekir'im...
Depremde hayatını kaybeden tüm canlarımıza Allah'tan rahmet, yakınlarına başsağlığı ve yaralılara acil şifalar diliyorum. Allah bir daha böyle bir acı yaşatmasın! Allah'a emanet ol, Türkiye'm! Saygıyla...
FACEBOOK YORUMLAR