DEPREM BİZİM MİSAFİRİMİZ.
EV SAHİBİ OLAN BİZİZ!
Belki herşey bir gecede yıkılacak başıma.
Gitmem gereken işim,
Kaynaması gereken aşım,
Eşim, dostum, arkadaşım...
Hepsi bir gecede yıkılıverecek belki de...
Belki de bir gecede herşeyin tozunun içinde kalacak gözyaşım....
Silmekten aşındırdığım masanın üstüne inşaat kumu yağacak belki de.
İmtina ile katladığım nevresimlerim bir sarsıntıda paçavra olacak kim bilir.
Kullanmaya kıyamadığım yemek takımım, dolapla birlikte üstüme çökecek muhtemel.
Tüm bunlar bir gecede olabilir.
Peki, ne yapmalı?
İyi hazırlanmalı....
Biz millet olarak bir misafire iyi hazırlanmakta çok maharetliyiz.
Daha geleceğini öğrendiğimiz andan itibaren başlar hazırlıklarımız,
Herşey muntazam olur, gelen memnun ayrılır, kalan mesrur durur.
Deprem bizim misafirimiz!
Ev sahibi olan biziz.
Kötü hazırlık ev sahibini rahatsız eder, misafir geçicidir.
Geçerken hâne halkının ya şânını götürür ya nâmını.
Şânımız iyi olmalı ki; nâmımız da güzel olsun.
Yoksa misafire kızmanın ne kurtarırı var?
Vay efendim sen beni nasıl perişan edersin?
Geleceği belli konuğun, ağırlanışı evvelinden hazır olmazsa, uğurlandığı yolun ağırlığı ahirinden mezar olurmuş.
Coğrafya belli.
Bilim belli.
İlahi düstur belli:
Yeryüzünde vuku bulan veya başınıza gelen hiçbir musibet yoktur ki, biz onu yaratmadan önce bir kitapta yazılı olmasın. (Kuran/Hadid/22)
Okunsun artık kitaplar!
Hatta birer birer insanlar!
Okunsun tarihin mahzun iç sayfaları ve mağrur ön kapakları!
Okunsun toprağın lisanı, binaların lügatı...
İnşa eden ârif, inşa edilen mağruf olsun.
Ve bitsin artık kaderci gözyaşı.
Çünkü öğüdümüz der ki; kader gayrete âşıktır.
Bu toprakların kaderi maşuku ile buluşsun gayrı.
Leyla BAYKAL YILDIZ
FACEBOOK YORUMLAR