ÖLEN ASLINDA İNSANLIKTI!

 Son yıllarda teknolojiye o kadar uyum sağladık ki! Hatta birazda abarttık. Artık insanlar acılarını, mutluluklarını, hayatlarında ki yaşadıkları her şeyi sosyal medya hesapları üzerinden rahatça paylaşıyor. Herkesin cebinde son model akıllı telefonlar.

Yolda yürürken, arabayla seyahat ederken, otobüste, tramvayda, evde her an hayatımızın içinde. Ama biraz abarttık mı?

Sabah saatlerinde gazeteleri tararken bir haber okudum. İzmir’in Konak ilçesindeki bir derede bir vatandaşımız boğulmuş. Uzman ekipler yaptıkları çalışmalarla cesede ulaşabilmişler.

Lakin asıl mesele etraftaki meraklı bakışlar, ellerinde cep telefonları görüntü almaya, video çekmeye hatta ve hatta selfie çekmeye çalışıyorlar. Alınan fotoğrafı görseydiniz ne demek istediğimi anlardınız.

10 yaşındaki çocuktan tutunda 60 yaşındaki insana kadar onlarca kişi. Birbirlerini iterek, zorlayarak görüntü alma çabası içindeler. Ölmüş bir insanın fotoğrafını çekmenin, videosunu almanın nasıl bir açıklaması olabilir acaba? Bilmiyorum gerçekten benim akıl sınırlarımı zorluyor.

Bu konu ile ilgili sanırım hastanelerde artık ciddi bir tedavi polikliniği kurulmalı. İlk önce aileler, daha sonra da yetişip gelen gençler için doğru kullanım yolları aşılanmalı.
İnternet aslında bir bilgi ve iletişim kaynağı.

Tek tık ile dünyanın öbür ucundaki bir yeri görebiliyor, istediğiniz her bilgiye anında ulaşabiliyorsunuz. Ama elbette doğru kullanımla! Oysa son zamanlarda kişiler gerçek dünyada karşılığını bulamadığı tutkuları ve tutsaklığı sanal dünyada yaşamaya başladı. İşte problemde bundan sonra başlıyor.

Gerçek hayatla iletişim kopukluğu, sürekli bilgisayar başında vakit geçirmek, insanlardan uzaklaşıp sanal arkadaşlar bulmak diye daha bir sürü neden bulabiliriz. Bu liste eminim sayfalarca uzar gider.

Ama fark etmemiz gereken bir şey var ki aslında ölen insanlığımız!